کوثر بیکرانه، بانوی آب و آئینه
مقدمه موضوع این مقاله زن و میل به خودآرائی با نگرش دینی می باشد. میل به زیبائی و حب جمال از جمله نیازها و غرایزی است که در زنان بیشتر بروز پیدا می کند،که آن را می توان در رفتار زنان به وضوح مشاهده نمود. خود آرائی اگر از حد اعتدال خارج نشود،نقش بسیار مهمی را در زندگی فردی و اجتماعی انسان ها ایفا می کند و آنچه که مورد مذمت و نهی واقع می شود تبرج و خودنمائی است . نظر اسلام در مورد خودآرائی قابل توجه است،چنانچه با مرور در تعالیم عالیه اسلامی این نکته ظریف بدست می آید که اسلام راه اعتدالی را با حدود و موازین کاملا مشخص در این زمینه ارائه می دهد.همچنین اسلام به آراستن درون به فضائل و کمالات نیز اهمیت زیادی می دهد. در این پژوهش نیز سعی شده به ارزش و اهمیت خودآرائی در زندگی فردی و اجتماعی و همچنین عوامل خودنمائی و پیامد هائی را که به همراه دارد،پرداخته شود. به طور کلی گرایش به خودنمائی زنان تحت تاثیر عوامل فردی چون کمبود محبت و...و یا عوامل اجتماعی چون نقش همسر(بی غیرتی)و...می باشد. از جمله پیامدهای خودنمائی نیز به این موارد می توان اشاره کرد:برهم خوردن امنیت زنان،سقوط شخصیت زن و....همچنین در آخر این پژوهش سعی شده که الگوئی شایسته همچون فاطمه زهرا(سلام الله علیها) برای زنان مسلمان معرفی شود. این مقاله در 3فصل تنظیم شده است: فصل اول:گذری بر تاریخچه خودآرائی و پوشش زنان فصل دوم:خودآرائی و خودنمائی فصل سوم:خودآرائی از منظر اسلام مطالب این مقاله به روش تحلیلی –توصیفی می باشد. واژگان کلیدی نیز عبارتند از:خودآرائی،زینت،آراستن،خودنمائی،مد،پوشش،تبرج،مدل زن و میل به خودآرایی با نگرش دینی خداوند در جای ، جای کتاب مقدس می فرماید : « شاید متذکر شوید ، شاید تفکر کنید » این « خرد » است که پیامبر درونی آدمی لقب گرفته است. شروع کتاب مقدس با کلمه « إقرء » یعنی بخوان بر سینه پیامبر ختمی مرتبت بوده و این جایگاه سواد و خواندن و ذکر را می رساند . در قرآن کریم آمده است ، « سوگند به نون و قلم و آنچه به آن می نگارند » که از دیگر قسمهای بزرگ کتاب خداست . « این اشاره بدان جهت لازم بود که بدانیم نوشتن و قرائت کردن و ارسال پیام عقلی و درست ، شیوه کار پیامبران و رادمردان تاریخ بوده است و لازم است ، هر کس که قلم به دست می گیرد ، نیکوترین و بهترین و لازم ترین نیازهای آدمی را در قالب شیوه ای پسندیده به او گوشزد نماید . <**ادامه مطلب...**> در جهان امروزی که « کفر » به جای عداوت گذشته ( آنچنان که نقل تاریخ رنجها بر پیامبران رسانده ) امروزه جامه ای ابلیسی به تن نموده و در ظاهر به نیکوئی تلبس یافته ای مبدل گردیده که همچون « سبزه های کنار مرداب » سمّی و خطرناک است . از این رو لازم است هر کس در هر جایگاهی در جهت شناسانیدن این سمّ مهلک به مردم جامعه کوشا باشد . این حقیر نیز در جهت ادای تکلیف شرعی و عرفی خویش چند سطری در مورد خودآرایی و خود نمایی از دیر باز تا امروز نگاشته است امید آنکه مثمر ثمر واقع گردد . واژه شناسی پس از مراجعه وبررسی چندین فرهنگ لغت برای دستیابی به معانی واژه خودآرائی می توان گفت،خودآرائی به صورت های مختلفی معنا شده است: خودآرائی :خودآراستن،آراستن خود البته در مورد این کلمه می توان به واژه هایی که مرتبط با آن هستند نیز اشاره کرد،از جمله این واژه ها می توان به این کلمات اشاره نمود. زینت : پیرایه ، زیور ، آنچه که بدان آرایش کنند ، همچنین به معنای پیرایش ، بزک نیز آمده است .[1] خود نمائی ، خود نمایاندن : این اصطلاح به عمل فرد برای اداره و هدایت برداشت های دیگران نسبت به خود اشاره دارد ، در این کار فرد تصویر ذهنی ای از خود را برای دیگران انتقال می دهد که ، ضرورتاً ممکن است خود او نباشد، این مفهوم« خود آرائی برای دیگران » نیز نامیده می شود. [2] مد: شیوه یا روش زودگذری که بر طبق سلیقه و ذوق مردم یک اجتماع یا گروهی از مردم ، طرز زندگی یا سر و وضع ظاهری آنهارا تعیین می کند . [3] تبرج از دیگر واژه هایی است که مرتبط با خودآرائی می باشد ودر واقع واژه عربی خودآرائی است تبرج : بی حجابی ، بی حجاب شدن ، نمایاندن زن زینت خود را به بیگانگان ونامحرمان .[4] [1] نصرالله، آژنگ، گنجینه لغات، ج1، ص 688. محمد، بهشتی، فرهنگ صبا، ص 553 2همان،ج1،ص688،محمد بهشتی،فرهنگ صبا،ص553 [2] ژانست ، صلیبی : فرهنگ توصیفی ، روانشناسی ، اجتماعی ، تهران ، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ، چاپ اول 1382 ، ص 329 [3] همان ، ص 2123 [4] ناصر علی عبدالله (ناصر حکمت) : المعجم البسیط ، مشهد ، دانشگاه علوم اسلامی رضوی ، چاپ اول 1377 ، ص 63 
| قالب جدید وبلاگ پیجک دات نت |
الهی ما ذا وجد من فقدک و ما الذی فقد من وجدک معبودا! هر که تو را گم کرد، چه یافت؟ و آن کس که تو را یافت، چه گم کرده است؟ و تو ای دوست اگر جرعه ای از سبوی محبت محبوب چشیده یا حکایتی از آتش عشق معبود شنیده باشی، نیک بر این حقیقت واقف خواهی شد.
